Dokter, ziekenhuis x3, tandarts....

Dokter, ziekenhuis, ziekenhuis, ziekenhuis, tandarts….

Dit gaat een beetje vreemde blog worden, omdat de meeste blogs gaan over wat ik meemaak. Deze gaat meer over een collega, Sebastiaan, dan over mij. Ik moest namelijk op m’n verjaardag werken en één van de redenen daarvoor was Sebastiaan.

Vorige week kreeg hij namelijk een ontsteking aan z’n gebit. Op zich niet zo erg maar een paar dagen later was z’n hele gezicht opgezwollen. Het leek zeg maar alsof hij mee gedaan had aan zo’n verbouw je vrouw programma en de operatie was niet helemaal gelukt. De eerste vraag die je hem die dag zou stellen was met wie hij gevochten had.

Voor de ontsteking was hij eerder al naar de dokter geweest en had medicijnen gekregen. Deze hielpen dus blijkbaar niet. Daarom ben ik zaterdag aan het einde van de middag met hem naar een andere dokter gereden. Van deze dokter kreeg hij nieuwe medicijnen, die we in een ander dorp op moesten halen.

De volgende dag waren Sebastiaan, Frans en Marian vrij. Omdat het een zondag was gingen Frans en Marian naar verschillende brocanten (Franse rommelmarkten met voornamelijk antiek). Halverwege de morgen kwam Anouk naar me toe met het bericht dat Sebastiaan naar het ziekenhuis was. Hij was wakker geworden en kon nauwelijks één van de z’n ogen open krijgen. Dit bleek omdat deze opgezwollen was. Hij was er zelf heen gereden met Lou (z’n vriendin die Frans spreekt). Anouk en ik besloten om door te werken zodat alles wel bleef draaien voor de gasten. Er was op dat moment niet veel anders dat we konden doen. Tussen de middag kwamen de terug. Het opgezwollen oog bleek door één van de medicijnen te komen. Deze zorgde er voor dat de ontsteking niet weg kon en daardoor was er dus nog mee bij gekomen. Hij moest die middag naar een ander ziekenhuis voor een scan. In het eerste ziekenhuis (Champagnole) waren wel foto’s gemaakt, maar hierop was alleen vocht te zien. Hier heeft hij ook weer nieuwe medicijnen gekregen. Dus ‘s middags naar Lons om een scan te laten doen en te zien of er een abces was. Als dit het geval was dan zou hij waarschijnlijk naar Besançon moeten voor een operatie. In totaal hebben we bijna vier uur in het ziekenhuis van Lons gezeten, waarvan er 20 daadwerkelijk van nut waren. Op de scan was niks te zien dus konden we, met nieuwe medicijnen, weer naar huis. Wel moest Sebastiaan zoveel mogelijk uit de zon blijven (hartje zomer in Frankrijk…..) en niet teveel inspannen)

Daarom was Sebastiaan de volgende dag ook vrij. Halverwege de morgen kwam hij naar de receptie tent met de melding dat de artsen nog een keer naar de scan gekeken hadden en toch een klein abces gevonden hadden. Hiervoor moest hij naar het ziekenhuis van Champagnole. Van daaruit zou hij naar Besançon gebracht worden voor een operatie. Dus ik ze (Sebastiaan en Lou) weer heen gebracht. Anderhalf uur later kreeg ik een telefoontje van Lou dat ze klaar waren en dat ik ze weer kon ophalen. Dit allemaal zonder operatie want de reis naar Besançon is bijna 1,5 uur. Er was weer geen operatie nodig, wel moest Sebastiaan naar de tandarts. En natuurlijk kreeg hij ook weer een hoeveelheid nieuwe medicijnen mee.

Uiteindelijk is hij naar de tandarts geweest en die heeft het één en ander getrokken. Volgende week moet hij weer om nog wat te laten trekken. Verder had hij weer nieuwe medicijnen en begint hij er nu weer wat gezonder uit te zien. Dinsdag ochtend werd er echter weer gebeld, dit keer het ziekenhuis van Lons. Hij moest weer komen omdat ze iets kleins gevonden hadden. Tijdens dit telefoontje heeft Lou ze verteld dat ze niet zouden komen omdat ze de dag er voor al naar Champagnole waren geweest voor het zelfde. Ze konden daar de gegeven van het onderzoek opvragen en dan hoorden ze het wel.

Op dit moment zit Sebastiaan er weer normaal uit en werkt hij ook weer.

Eerst zou ik vrijdag middag en zaterdag vrij zijn. We hadden namelijk een plan bedacht. Rachael, één van de Engelsen, die overgeplaatst is, is dinsdag jarig. Omdat ze het er niet echt naar haar zin had dacht ik dat het wel leuk zou zijn om met een groep er heen te rijden. Dit was grotendeels geregeld maar ging op het laatste moment niet door omdat er bij het andere bedrijf een levering kwam die verwerkt moest worden. Nu ga ik mogelijk van de week alleen, tenzij meer mensen vrij kunnen krijgen. Echter zijn de meeste alleen tijdens het weekend vrij, dus waarschijnlijk alleen. We zien wel hoe het loopt, ik probeer het blog up to date te houden.

Wat betreft mijn verjaardag, iedereen bedankt voor de lieve berichtjes, telefoontjes en natuurlijk het liedje!! Ga je thuis wel een beetje van missen, maar dat overleef ik wel. Heb het gevierd met een gezellige bbq! Daarnaast hadden Frans en Marian een (blauwe) gitaar op de brocante op de kop getikt en geven de rest van de collega’s me een kans om nog een keer te vliegen!!! Beide gevallen hartstikke gestoord maar ook te gek!